Werkbezoek – Laaggeletterdheid en het nut van lezen

3 november 2018

Onlangs nam de raad een motie aan waarin het college werd opgeroepen werk te maken van laaggeletterdheid. Hier wordt in de begroting o.a. middels financiën invulling aan gegeven. Om verder geïnformeerd te worden ging de raad op 2 november jl. op werkbezoek. Vanuit de SGP waren aanwezig: Pieter Breederveld, Hendrik Herweijer en Rien van der Boom. De laatste schreef een blog over de ervaringen…

We waren nog maar net binnen in die hoge glazen hooischuur of we ervoeren hoe het is om laaggeletterd te zijn. We kregen op een vel papier een tekst uitgereikt waar wij met z’n allen niets van begrepen. Als dat het is wat je als laaggeletterde leest, ervaart, kan je begrijpen dat dit moet leiden tot schaamte, tot eenzaamheid, tot achterstand. Als je zelfs medicijnetiketten niet goed kan lezen kan er vanzelfsprekend van alles mis gaan en ga dan maar eens aan je buurman vragen wat er nu eigenlijk op dat etiket staat. Dat doe je niet  graag. Dat geldt ook voor het invullen van formulieren. En als je zelfs geen straatnaambordjes kan lezen ga dan maar eens op bezoek bij een kennis die op afstand woont en je de weg moet zoeken.

Waar vroeger een houten hooischuur stond staat nu sinds 6 jaar op de Markt in Spijkenisse een prachtige bibliotheek; ‘de Boekenberg.’

We werden er hartelijk ontvangen door Victor Thissen, directeur van de bibliotheek Zuidhollandse Delta. Het glazen gebouw herbergt veel boeken waar je helemaal niet bij kan. Dat is ook juist de bedoeling. Die staan daar niet voor de uitleen maar als decoratie.

Maar er staan ook rijen met boeken waar je wel bij kunt en die je op allerlei prachtige ingerichte plaatsen in dat gebouw kan gaan zitten lezen of mee naar huis kan nemen. Een indrukwekkende bibliotheek. Een schitterend gebouw.

Op die plaats werden we door Sandra bijgepraat over laaggeletterdheid, hoe veel dat nog voor komt, ja zelfs 1 op de 10 en wat dat met je doet. Niet begrijpen wat je leest geeft minder zelfvertrouwen, betekent afhankelijk zijn van anderen, geeft problemen bij het pinnen en als je reist loop je vast in een wirwar van bestemmingen die je niet herkent. Het zijn maar enkele voorbeelden.

Er is heel wat voor nodig om laaggeletterdheid te herkennen maar ook om het bespreekbaar te maken. Zelfs acteurs komen er aan te pas om mensen op een niet kwetsbare wijze uit te nodigen er iets aan te doen, te helpen over hun eigen schaamte heen te stappen. En gelukkig dat lukt steeds beter maar het blijft een geweldige opgave.

Met enige vertraging reden we richting Hellevoetsluis naar de o.b.s. ‘de Brandaris’ om daar door een vlotte, gedreven en enthousiaste Eline (althans ik dacht dat ze zo heet) bijgepraat te worden over het project ‘de bibliotheek op school.’ Een project dat ook op Goeree Overflakkee van start gaat. Het voorstel daartoe zal ons binnenkort bereiken. Eline wist het met zoveel passie te brengen dat de meerderheid van de raad al bij voorbaat akkoord is met het voorstel. En het is nodig ook. Broodnodig. Er wordt steeds minder gelezen. In sommige gezinnen helemaal niet. Een opgave om kinderen van het beeldscherm af te krijgen en –plezierig- een boek te laten lezen. Daar ligt ook voor ons als ouders en grootouders of op welke wijze dan ook aanverwant, een mooie opgave.

En daarna reden we naar het cultuurhuis ‘Nieuwe Veste.’ In Hellevoetsluis. Een prachtig multifunctioneel gebouw waar de bibliotheek van Hellevoetsluis in gevestigd is. Een altijd enthousiaste Gerdie leidde ons door deze, eveneens prachtige bibliotheek waar we verwend werden met hapjes en drankjes.

Het was al schemerig toen we Hellevoetsluis uitreden. Bij het oprijden van de Haringvlietdam bij Stellendam zagen we in de verte de fel oplichtende rode lampjes van de windmolens bij de Krammersluizen. Wij die op ons eiland geen enkel lichtje op onze windmolens dulden; wij, we voelden ons weer helemaal thuis.

Een middag waar we in no-time 3 bezoeken aflegden en veel kennis opdeden over laaggeletterdheid, het grote nut van lezen en de variëteit die een bibliotheek tegenwoordig aan mogelijkheden biedt.

Namens alle deelnemers (ik denk dat ik dat zo wel mag zeggen) dank aan allen die het organiseerden, ons gastvrij ontvingen en ons in korte tijd veel informatie verschaften.

Rien v.d. Boom (SGP-fractielid)